Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Tuesday, February 26, 2008

Blogοπαίχνιδο

Δέχτηκα πρόσκληση από τη sexton και τη roadartist να συμμετάσχω στο παιχνίδι με τα βιβλία. Το συζήτησα και με τις δυο τους, και με τη μεν sexton απάντησα στο μπλογκ της , με τη δε Καλλιτέχνιδα, αποφάσισα να απαντήσω μέσω του μπλογκ μου. Το πρόβλημα εντοπιζόταν στο είδος των βιβλίων που διαβάζω τα τελευταία χρόνια...Με ελάχιστες εξαιρέσεις,...

Saturday, February 23, 2008

goodbye yellow brick road



goodbye yellow brick road

Αντίο...

Tuesday, February 19, 2008

Κάποτε

Saturday, February 16, 2008

Όπως ένα ποτάμι

Στις 19 Οκτωβρίου πέθανε ο συγγραφέας και ποιητής Θανάσης Κωσταβάρας. Από το 1956 έως το 2006 εξέδωσε 20 ποιητικές συλλογές και 3 τόμους με πεζογραφήματα και θεατρικά έργα, ενώ πολλά έργα του μεταφράστηκαν στα Γαλλικά, Αγγλικά, Πολωνικά και Γερμανικά. Εδώ, παραθέτω ένα από τα ποιήματα της τελευταίας του συλλογής "Χαιρετισμοί" (2006).

Wednesday, February 13, 2008

Σταθμός Πελοποννήσου

Στο σκοτεινό σταθμό περιμένω,
με μάτια στεγνά και λαιμό δεμενο ρίχνω γύρω το βλέμμα,
στα πλακάκια που οι σκυφτοί επιβάτες σβήνουν τα τσιγαρα,
στα τζάμια που λεκιάζουν οι σπασμένες υδροροές.
Μάτια που κλείνουν κάτω από την πίεση της νύχτας
και της κούρασης,
με τη σκέψη του ταξιδιού που θα ακολουθήσει.
Οι κουρελιασμένοι clochards των συνοικιών,
ψάχνουν για ζεστασιά και ζητιανεύουν
ένα κέρμα απ' τους περαστικούς,
καθώς στρώνουν τα λιγοστά υπάρχοντά...

Sunday, February 10, 2008

Λέξεις- Σκέψεις

Μ' αρέσουν οι λέξεις, μ' αρεσουν ίσως πιο πολύ από τις εικόνες, οι λέξεις με ωθούν να μιλώ, οι εικόνες με κάνουν να σωπαίνω. Είμαι περιγραφικός τύπος, μ' αρέσουν οι εικόνες με μορφή λέξεων. Δεν μπορώ -για παράδειγμα- να περιηγηθώ στη φύση και ταυτόχρονα να μιλάω, θέλω να ακούω, το τραγούδι του σπίνου, το θρόισμα των φυλλωμάτων, το κελαρυσμα του νερού στο ρυάκι. Θέλω να νοιώθω, το αεράκι στα μαλλιά μου, τις σταγόνες της βροχής στο πρόσωπό μου, την ξαφνική...

Thursday, February 7, 2008

Ο κύκνος

Βρήκα στο Διαδίκτυο ένα καταπληκτικό ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας Mary Oliver. Ακολουθεί μεταφρασμένο:

Ο Κύκνος

Τον είδες οληνυχτίς να κατρακυλά στο σκοτεινό ποτάμι;
Τον είδες να αναδύεται το πρωί μέσα στην ασημένια αύρα
-μια αγκαλιά λευκά άνθη,
μια τέλεια εξέγερση από μεταξι και λινό καθώς έσκυβε
μέσα στην αιχμαλωσία των φτερών του:
ένας σωρός από χιόνι, μια δέσμη κρίνων,
να δαγκώνει τον αέρα με το μαύρο του ράμφος;
Τον άκουσες να σφυρίζει...

Tuesday, February 5, 2008

Δοκιμή Νο 61

Πολύχρωμο πλήθος
που σηκώνει τ' όπλο
και στοχεύει
και πυροβολεί
και σκοτώνει
και σκοτώνεται,
είμαστε όλοι μας
ανθρωπάκια,
στις μικρές αγγελίες
στα αζήτητα
μένουμε
ξεπουλάμε
και ξεπουλιόμαστε,
όλοι μας
στην άσφαλτο σκύβουμε
στην πίσσα βουτάμε
τις λερές σκέψεις
βλέψεις,
φοβόμαστε
τρέμουμε
στη σκέψη οτι θα φύγουμε
νωρίς
χωρίς
τίποτ...