Bracelets

Βραχιόλια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Earings

Σκουλαρίκια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Necklaces

Περιδέραια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Hairpins

Καρφίτσες με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Rings

Δαχτυλίδια με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Special Constructions

Ειδικές κατασκευές με ασήμι 925 και πολύτιμες πέτρες

Sunday, October 28, 2012

Προσχέδια

Είναι αστείο, κοντεύουμε να μπούμε στο Νοέμβριο (που για το νότιο ημισφαίριο αντιστοιχεί στον μήνα Μάιο του βορείου ημισφαιρίου) και ο καιρός είναι ακόμα ελεεινός και τρισάθλιος...Ατελείωτες οι ώρες της βαρεμάρας λοιπόν- ειδικά τα βράδια-, η τηλεόραση δεν έχει τίποτα της προκοπής (εκτός από τις Τετάρτες και τις Κυριακές που έχει κάτι πολύ ενδιαφέροντα ιατροδικαστικά), οπότε εκτός από το ασύστολο σερφάρισμα στο ίντερνετ, (έστω και με τις ταχύτητες χελώνας της κλεφτρο-Telstra), υπάρχει χρόνος και για διάβασμα αλλά και για σχέδιο κοσμήματος...
Ε και μιας και είναι και η -κανονική- δουλειά μου,  και καθώς κι εμένα μου έλειψε :(, σας δείχνω μερικά από τα προσχέδιά μου, τα περισσότερα με απολιθωμένα κοράλια petoskey, απολιθωμένα ξύλα, ορθοκέρατα, αμμωνίτες, (γενικά έχω ένα ψώνιο με τα απολιθώματα!), αλλά και κεχριμπάρι, κοχύλια, πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες...
Αυτά για σήμερα, κι ελπίζω αύριο να έχει καλύτερο καιρό (επιτέλους, κάποτε πρέπει να καλοκαιριάσει!) και να σας δείξω και τίποτε άλλο!
Α! Και δέχομαι από τώρα παραγγελίες- τιμές πολύ -πολύ οικονομικές :)
(Εντάξει, πλάκα κάνω, ας γυρίσω πρώτα πίσω, και βλέπουμε :))
ΟΙ πέτρες στην τελευταία φωτό, είναι : ροζ τοπάζι, πρασιολίτης και αμέθυστος...
Καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ :)

Tuesday, October 23, 2012

Diwali 2012 :)



Την Κυριακή που πέρασε, γιορτάστηκε στο Ουέλλιγκτον το Diwali. Ο καιρός ολόκληρη τη μέρα δεν ήταν πολύ καλός, αλλά το βραδάκι σταθεροποιήθηκε, οπότε και δεν θα υπήρχε πρόβλημα να δούμε τα βεγγαλικά, στο τέλος της εκδήλωσης... Και ως γνωστόν, τα βεγγαλικά αρέσουν σε όλους!
Τελικά όμως, ενω οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν στις 1:30 το μεσημέρι, εμείς καταφέραμε να πάμε κατά τις 8 το βράδυ (απο μια άποψη, καλύτερα έτσι, επειδή όπως μας είπε μια Ινδή συμμαθήτρια των κοριτσιών που είχε πάει από τις 6, είχε βαρεθεί την ζωή της- η αλήθεια είναι όμως οτι οι μικρές είχαν ξαγρυπνήσει για να δουν το ματς Ολυμπιακού- Σκόντα Ξάνθης, και μέχρι τις 3 το μεσημέρι κοιμόντουσαν για να αναπληρώσουν τον ύπνο που έχασαν, έτσι και η αναχώρηση για το TSB Arena, στο λιμάνι, καθυστέρησε...)
Οι κερκίδες ήταν γεμάτες, υπήρχε πολύς κόσμος όλων των φυλών μέσα στο χώρο, και το μέρος μύριζε υπέροχο Butter chicken, chicken gorma, κάρυ και άλλες ωραίες γεύσεις που προτιμώ να μαγειρεύω στο σπίτι, -επειδή όταν τα ετοιμάζω εγώ, ελέγχω καλύτερα τα μπαχαρικά και το τσίλι, στις συνταγές- (οπότε δεν φάγαμε έξω)...
Ενώ το Diwali είναι ευρέως γνωστό ως η "Γιορτή των Φώτων", "το πιο σημαντικό πνευματικό νόημά του, είναι "η συνειδητοποίηση του εσωτερικού φωτός". To Diwali εορτάζεται ως η «νίκη του καλού εναντίον του κακού», και αναφέρεται στο φως της ανώτερης γνώσης που διαλύει κάθε άγνοια, την άγνοια ότι η αληθινή φύση, δεν είναι μόνον το σώμα, αλλά και το αμετάβλητο, το άπειρο, το έμφυτο και υπερβατική πραγματικότητα...
Με αυτή την αφύπνιση έρχεται η συμπόνια και τη συνειδητοποίηση της ενότητας όλων των πραγμάτων (υψηλότερη γνώση). Αυτό φέρνει Anand (χαρά ή ειρήνη). Ακριβώς όπως γιορτάζουμε τη γέννηση της φυσικής ύπαρξής μας, το Diwali είναι η γιορτή του Εσωτερικού Φωτός. Ενώ η ιστορία πίσω από Diwali και με τον τρόπο του εορτασμού ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή (εορταστικά πυροτεχνήματα, λατρεία, φώτα, ανταλλαγή γλυκών), η ουσία είναι η ίδια - να χαίρονται το εσωτερικό φως (Άτμαν) ή την υποκειμενική πραγματικότητα όλων των πραγμάτων (Brahman)"...
Όλα αυτά τα γράφει η wiki, στο αντίστοιχο λήμμα (λινκ), εμείς περάσαμε αρκετά ωραία, είδαμε χορούς από χορευτικά παραδοσιακά γκρουπ από όλη την ΝΖ και την Ινδία, ρούχα και στολίδια, και  φυσικά ...πυροτεχνήματα, και μάλιστα με συνοδεία τυμπανοκρουσιών...
Και φυσικά, τα τραβήξαμε όλα σε βίντεο, και 2 από αυτά τα ανέβασα και στο utube, επειδή ο blogger ως γνωστόν δεν ανεβάζει βίντεο με διάρκεια άνω των 2 λεπτών...Φωτό λοιπόν για βίντεο δικά μου, και ελπίζω να σας αρέσουν κι εσάς :)
Φιλιά πολλά από Ουέλλιγκτον, καλημέρα/καλησπέρα από ΝΖ!

Sunday, October 14, 2012

Μίρλαααααααααααα...

Λοιπόν ξέρω ότι έχω αφήσει πίσω το μπλογκ, και μάλλον από ‘δω και πέρα θα ποστάρω πιο σπάνια…Ο λόγος είναι ότι είμαι στην αναζήτηση της 4ης δουλειάς μου (όχι 4ης στη σειρά, αλλά 4ης ταυτόχρονα), μιας και όπως πάνε τα πράγματα στα οικονομικά, σίγουρα θα χρειαστεί σύντομα να ξεκινήσω να δουλεύω κι άλλες ώρες κάνοντας κάτι άλλο, ξέρετε από αυτές τις δουλειές που λέγονται «του ποδαριού», μιας και δεν υπάρχει κάτι της προκοπής, διαθέσιμο… Θα αναρωτιέστε ίσως, πόσες ώρες δουλεύω…
Χαχα, πάω στοίχημα δεν θα έχετε ακούσει ποτέ ότι υπάρχουν δουλειές στις οποίες δουλεύεις μόνο μία ώρα την εβδομάδα (στη μία από τις δουλειές μου, δουλεύω μόνον 3 ώρες- κάθε Παρασκευή), ε λοιπόν, στη ΝΖ υπάρχουν και τέτοιες δουλειές…Με το που λες «καλημέρα/τι κάνετε», έρχεται η ώρα που τους χαιρετάς κιόλας, «γεια σας/τα λέμε την άλλη βδομάδα», ή κάπως έτσι, και βεβαίως οι αποδοχές είναι μηδαμινές –άσχετο βέβαια, μιας και παρόλα αυτά, ακόμα κι αυτό, θεωρείται  «εργασία»…(Οπότε κάτι στατιστικά της ΝΖ που δείχνουν ανεργία γύρω στο 7%, καταλαβαίνετε πόσο αξιόπιστα είναι…)
Μετά βέβαια που σου έρχεται το ρεύμα μηνιαίως στα 300-τόσα δολλάρια, ή το ίντερνετ/τηλέφωνο άλλα 200$ (για την κλεφτρο-Telstra που δεν ξέρει τί είναι το unlimited), χώρια τα ενοίκια που εδώ πάνε με την βδομάδα και όχι με το μήνα, έναν ντουβρουτζά τον παθαίνεις όπως και νά 'χει , (να φανταστείτε αν χρειαστείτε κάτι έκτακτο, πχ οδοντογιατρό, το σφράγισμα πάει 270$, αν μάλιστα επιβάλλεται απονεύρωση, ζήτω που κάηκες)!
Τεσπά, δεν θέλω να μιρλιάζω, αλλά συν όλα τα άλλα, μας έχει ταράξει και ο καιρός, είναι και η τρελή βαρεμάρα στη μέση, οι σχολικές διακοπές του 3ου τριμήνου (που ευτυχώς τελειώνουν οσονούπω), η γκρίνια των παιδιών («εγώ στην Ελλάδα θα έκανα εκείνο», «εγώ στην Ελλάδα θα έκανα το άλλο», «στην Ελλάδα έχουν καλό καιρό», «θα ήμουνα όλη τη μέρα έξω με τους φίλους μου», «μισώ τη ΝΖ», «βαριέμαι» κλπ, κλπ), και διάφορα άλλα τέτοια, και τα νεύρα είναι ελαφρώς τσατάλια…
Εντωμεταξύ στη δουλειά μου αυτή, της Παρασκευής, η άλλη υπάλληλος, θέλει να πάει Αυστραλία –κι αυτή!- μόνον που έχει ήδη 2 καταδίκες για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και πάει και για 3η, (τί μανία κι αυτή να γίνονται λιάρδα με την πρώτη ευκαιρία, τις προάλλες μας σταμάτησαν Τεταρτιάτικο, 12.30 το πρωί για αλκοτέστ, είχαν μπλόκο οι αστυνομικοί και στα 2 ρεύματα της Onepu rd, και τραβούσαν οδηγούς και αυτοκίνητα στην άκρη…)
 Τεσπά, πολύ αμφιβάλλω να καταφέρει να φύγει, λες και δεν τους φτάνουν τους Αυστραλούς οι δικοί τους εγκληματίες, έχουν αρχίσει να στέλνουν σούμπιτους πίσω στη ΝΖ, τους δικούς της…Οπότε, μάλλον δεν θα «φάω» τη δουλειά της συναδέλφου, οπότε πρέπει να βρω μια καινούρια…
(Αλήθεια, μήπως ακούσατε οτι στα McDonalds στην Αυστραλία, έχουν βάλει ένα σύστημα που ψεκάζει με χημικό τους επίδοξους ληστές,ώστε να τους εντοπίζει η αστυνομία ευκολότερα; To νέο είναι σχετικά παλιό, αλλά εμείς το είδαμε στις ειδήσεις την προηγούμενη βδομάδα...Μα καλά, πόσες ληστείες έχουν εκεί πέρα πια; Και μάλιστα στα McDonalds;;;)
Τελικά δεν την γλυτώνετε τη μίρλα, απ’ ότι φαίνεται…Ε και μιας και ξεκίνησα…
Σκάνδαλα λοιπόν, πολλά σκάνδαλα…Χαμός γίνεται, δεν ξέρεις από πού σου έρχεται…Όλο ακούς για τη μονάδα επεξεργασίας αλουμινίου "Tiwai" που οι Αυστραλοί ιδιοκτήτες της εκβιάζουν τη Meridian και μέσω αυτής, πιέζουν την κυβέρνηση να τους πουλήσει φθηνότερο ρεύμα, διαφορετικά θα κάνουν απολύσεις, ή για τον Key και την ανάμειξή του στην δίωξη της Dotcom (εταιρεία internet downloads, δεν είναι τυχαίο που η ΝΖ υπόγραψε πρώτη την ACTA), ο οποίος Key πήγε στο Χόλιγουντ να παρακαλέσει τους «μεγάλους» σκηνοθέτες/κινηματογραφικά στούντιο να κάνουν τις παραγωγές τους στη ΝΖ...
Μέχρι και νόμο για τα εργασιακά δικαιώματα των ηθοποιών μαγείρεψαν, με σκοπό να τονώσουν τον τουρισμό μέσω των ταινιών που γυρίζουν εδώ (με την τωρινή ισοτιμία ΝΖ$/US$/AU$/Ευρώ, αποχαιρέτα τον, τον τουρισμό που χάνεις), αφού πήραν χαμπάρι ότι η μοναδική επιχειρηματική δραστηριότητα που ωφελεί το σύνολο του πληθυσμού, (και όχι μόνον το 3%, όπως είναι οι φαρμαραίοι), είναι ο τουρισμός...
Αλλά το ΝΖ$ έχει ανέβει τόσο πολύ, που έχουν αρχίσει και κλείνουν εταιρίες ξένων συμφερόντων στη ΝΖ με αποτέλεσμα να χάνονται δουλειές, οι νεαροί ΝΖηλανδοί να «την κάνουν» κατά χιλιάδες προς Αυστραλία μεριά, και οι Ευρωπαίοι/Αμερικάνοι και Αυστραλοί τουρίστες να λιγοστεύουν, ενώ και οι ΝΖηλανδοί προτιμούν να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες και να ξοδεύουν τα λεφτά τους (όσοι έχουν) αλλού, παρά μέσα στην –ακριβή και γι’ αυτούς- χώρα τους…
Είναι αστείο, αλλά προχθές άνοιξε η έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης, και η ΝΖ είναι τιμώμενη χώρα, ξόδεψαν λοιπόν οι ΝΖηλανδοί 6 εκατομμύρια δολλάρια, για την προβολή τους…Ανέβηκε και ο English να μιλήσει και άνοιξε την ομιλία του με το εξής: «θέλουμε Γερμανούς τουρίστες» (πόσο πιο γελοίος μπορεί να γίνει άραγε, δεν παρακολουθεί τις ισοτιμίες; )
Μετά, έχουμε και το άλλο, θα βγει η πρώτη ταινία του Χόμπιτ τον άλλο μήνα, ίσα- ίσα για τα Χριστούγεννα και τις καλοκαιρινές -λέμε τώρα- διακοπές,  του νοτίου ημισφαιρίου…Για να δούμε τι καιρό θα μας κάνει και φέτος στη ΝΖ (περιμένουν πλημμύρες έμαθα, τρελόκαιρο θα έχει, όπως συνήθως, εκτός κι αν βέβαια τους κάνει κανονικό καλοκαίρι, περιμένουν το Ελ Νίνιο του χρόνου, οπότε υπάρχει ελπίδα καιλοκαιρίας και ΗΛΙΟΥ και για τη ΝΖ :)
Τεσπά, βαρέθηκα τη γκρίνια (γκρινιάζω και μιρλιάζω αβέρτα και στο ΦΒ αυτές τις μέρες) και κλείνω το ποστ εδώ…Τα σχόλια θα μείνουν ανοιχτά, αλλά έχετε το νου σας ότι η ανάρτηση μπορεί να αυτοκαταστραφεί ;)
Στο επόμενο δεν ξέρω τί θα βάλω...Την άλλη Κυριακή έχει το Diwali, και λέω να πάω φέτος να το δω...Έτσι κι αλλιώς όλο το Wellington εκεί θα είναι (τί άλλο έχουν να κάνουν, έτσι κι αλλιώς!), και το Ινδικό φαγητό μου αρέσει...3 χρόνια στο Christchurch δεν κατάφερα να πάω, ήρθαν και οι σεισμοί...
Α, και μιας και ανέφερα το Christchurch, έμαθα οτι φέρνουν ειδικευμένους Κινέζους τεχνίτες για να τοποθετούν προσόψεις κτιρίων, για τα νέα κτίρια που θα αρχίσουν να χτίζονται στην πόλη...Ρε παιδιά, πάτε καλά; Οι προσόψεις δεν σκότωσαν τόσον κόσμο στο σεισμό του Φεβρουαρίου; Τί να πω ρε γ....

ΥΓ. Γκρίνιαξα, γκρίνιαξα, τελικά έβγαλε και λίγο ήλιο σήμερα...Μήπως να γκρινιάζω συχνότερα;;;

UPDATE: Έμαθα οτι γίνανε παράπονα από πολίτες του Ουέλλιγκτον, για έναν περίεργο ήχο, το HUM, που έχει χτυπήσει και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, και που υποτίθεται οτι ακούστηκε και εδώ! Κάθε φορά με εκπλήσσει η βλακεία ορισμένων φαντασιόπληκτων, που αντί να σκεφτούν πχ οτι σε κάθε 2η γωνία του δρόμου υπάρχει και μία κεραία κιν.τηλεφωνίας, αυτοί νομίζουν οτι τους χτύπησε το HUM...
http://theextinctionprotocol.wordpress.com/2012/10/14/mysterious-noise-surfaces-in-new-zealand-low-hum-noise-baffles-wellington-residents/

ΚΙ άλλα λινκ προς ανάγνωσηηηηηηηη:

Friday, October 5, 2012

Ιταλικά κεφτεδάκια




Στο σπίτι μας είμαστε φανατικοί κιμαδοφάγοι (σε λογικά πλαίσια βέβαια) και συνηθίζουμε να τον μαγειρεύουμε με διάφορους τρόπους, , όπως πχ παστίτσιο, λαζάνια, σουτζουκάκια, γιουβερλάκια, και όλων των ειδών τους κεφτέδες...Έτσι λοιπόν, μετά τους Πορτογαλικούς κεφτέδες, ήρθε η σειρά των Ιταλικών, οι οποίοι ως φυσικό επόμενο, δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από τους κεφτέδες των άλλων Μεσογειακών χωρών, είναι όμως εξίσου νόστιμοι...Θα βρείτε πολλές συνταγές στο διαδίκτυο, εγώ κάνω μία πολύ απλή συνταγή, και αυτήν θα σας δείξω :)
Υλικά:
1/2 κιλό κιμά μοσχαρίσιο ( κανονικά θα εφτιαχνα 1 κιλό, αλλά τα μικρά μου ζήτησαν και Ελληνικούς κεφτέδες, οπότε κράτησα μισό κιλό για την άλλη συνταγή)
2-3 φέτες ψωμί (εγώ είχα ολικής άλέσεως, οπότε έβαλα απ' αυτό)
1 αυγό
1 κρεμμύδι + 2-3 σκελίδες σκόρδο, τριμμένα
1/2 κούπα τριμμένη παρμεζάνα (ξέχασα να πάρω από το μάρκετ και τελικά έβαλα μισή κούπα ένταμ)
φρέσκο ψιλοκομμένο μαιδανό + ξερή ρίγανη τριμμένη
γάλα για το μούλιασμα του ψωμιού
ντομάτα σάλτσα για μακαρόνια (όποια σας αρέσει, εγώ πήρα με κρεμμύδι -σκόρδο)
αλάτι, πιπέρι, λίγη πάπρικα
αλεύρι- φυτικό λάδι για το τηγάνισμα
ελαιόλαδο για το τελικό μαγείρεμα
Μουλιάζουμε το ψωμί στο γάλα και το στραγγίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε...(Αντί για ψωμί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τριμμένη φρυγανιά)
Μέσα σε βαθύ μπωλ, βάζουμε το τριμμένο κρεμμύδι και σκόρδο,  το μουλιασμένο ψωμί, τον κιμά, το τυρί, το αυγό, τον μαϊδανό και την τριμμένη ρίγανη και αλατοπιπερώνουμε κατα βούληση! 
Ζυμώνουμε πολύ καλά, ώστε να ανακατευτούν όλα τα υλικά...(στη φωτό, ο κιμάς για τα Ιταλικά κεφτεδάκια μέσα στο μπλε μπωλ, και ο κιμάς για τους Ελληνικούς κεφτέδες, στο άσπρο μπωλ με τη μπλε ρίγα)
Όλη η διαδικασία με τα κεφτεδάκια αυτά είναι οτι πρέπει να τηγανιστούν πρώτα, και μετά να μαγειρευτούν με τη σάλτσα (περίπου όπως κάνουμε και τα σουτζουκάκια). Για το τηγάνισμα χρησιμοποίησα λάδι κανόλα, εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλιέλαιο ή αραβοσιτέλαιο, και στο μαγείρεμα να βάλετε ελαιόλαδο (όπως εγώ).
Τηγανίζουμε μέχρι να πάρουν χρώμα (δεν χρειάζεται να μαγειρευτούν τελείως, επειδή θα τα βράσουμε και με τη σάλτσα)
Σε βαθύ τηγάνι βάζουμε τη σάλτσα να βράσει, μαζί με νερό, και όταν αρχίσει να κοχλάζει, χαμηλώνουμε λίγο την θερμοκρασία και προσθέτουμε το ελαιόλαδο. Αφήνουμε να σιγοβράσουν για λίγο, ώστε να ενωθούν καλά τα υγρά και αλατοπιπερώνουμε. Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε ακόμα λίγη ρίγανη, όπως και λίγη πάπρικα...
Προσθέτουμε τα κεφτεδάκια μέσα στην σάλτσα και άφηνουμε να βράσουνε μαζί, για κανένα μισάωρο σε μέτρια φωτιά, δοκιμάζουμε από αλάτι (και προσθέτουμε αν χρειάζεται)...
Σερβίρουμε με μακαρόνια σπαγγέτι (εγώ χρησιμοποιώ το πιο λεπτό που βρίσκω, το λένε vermicelli, και είναι αντίστοιχο του σπαγκέτι νο 10)
Τα κεφτεδάκια αυτά δεν έχουν στάνταρ μέγεθος, τα κάνετε όσο μικρά ή μεγάλα θέλετε...Με μισό κιλό κιμά μπορούν να βγουν μέχρι και 40-45 κεφτεδάκια του μεγέθους που έφτιαξα στη συνταγή αυτή...Πάντα όμως γίνονται με σάλτσα ντομάτας, και τρώγονται πολύ ωραία και σκέτα, με πατάτες  ή οποιοδήποτε άλλο συνοδευτικό σας αρέσει...Εγώ τα φτιάχνω αποκλειστικά με μακαρόνια, επειδή έχω επηρεαστεί ανεπανόρθωτα από το βίντεο που είδατε στην κορυφή του ποστ :)