Αγαπητές/οι μπλογκοφίλες και μπλογκοφίλοι, καλησπέρα και πάλι μετά από πολύ καιρό... Διάφορα συνέβησαν από το τελευταίο ποστ του Αρτανις, όμως ήταν καιρός να επιστρέψω, και μάλιστα αποφάσισα να επιστρέψω με συνταγή! Εδώ και 2 χρόνια λοιπόν, φτιάχνω σπιτική μαρμελάδα από φραγκόσυκα, και αποφάσισα να μοιραστώ την συνταγή μου, μιας και υπάρχουν πολλά ώριμα φραγκόσυκα στις φραγκοσυκιές, οπότε μπορείτε να την ξεκινήσετε και αύριο (που λένε)!
Δώστε λοιπόν λίγη προσοχή στη διαδικασία, και είμαι σίγουρη οτι θα σας φανεί πανεύκολη, αν και ο τρόπος που σας δείχνω είναι λίγο σπλάττερ!ΥΛΙΚΑ
Θα χρειαστείτε περίπου 3 κιλά φραγκόσυκα (υπολογίστε οτι θα σας μείνει περίπου 1.800- 2 κιλά σάρκα - μαζί με τα κουκούτσια)
1 με 1 1/2 κιλό ζάχαρη (εξαρτάται πόσο γλυκιά τη θέλετε )
1 κουτί πηκτίνη -2 φακελάκια, για ένα κιλό μαρμελάδα (το υλικό είναι πολύ υδαρές)
Πολλή υπομονή!
Καταρχήν, βάζουμε τα φραγκόσυκα για 2 μέρες στο νερό, και με τη βοήθεια μιας κουτάλας ανακατεύουμε τακτικά, χωρίς να πληγώσουμε τα φρούτα. Την 3η μέρα χύνουμε το νερό, με τον τρόπο αυτό φεύγουν τα περισσότερα από τα αγκάθια και είναι πιο εύκολο να τα καθαρίσουμε από τα φλούδια.
Στην περίπτωση των κίτρινων μεγάλων φραγκόσυκων, (-στο Βόλο έχουμε τα μικρά κόκκινα-), μου είπανε το Σεπτέμβριο που πήγα στην Κρήτη, οτι μπορείτε να τα βάλετε για 2 μέρες στο ψυγείο, και να τα καθαρίσετε μετά!
Αφού τα στραγγίσετε και τα ξεπλύνετε, κόβετε τις άκρες και τα καθαρίζετε με έναν αποφλοιωτή , ή ένα κοφτερό μαχαίρι. Αυτό που θα σας μείνει στο τέλος, θα είναι πολλά κόκκινα φλούδια και εντελώς κατακόκκινα χεράκια (και ίσως και λίγα αγκαθάκια -όχι πολλά όμως!)
Βάζουμε τα καθαρισμένα μας φραγκόσυκα μέσα σε μια βαθιά κατσαρόλα και τα βράζουμε όσο να μαλακώσουν αρκετά, μετά τα λιώνουμε με το μπλέντερ και τα αφήνουμε να κρυώσουν, επειδή θα πρέπει να διαχωρίσουμε τη λιωμένη βρασμένη σάρκα από τα χιλιάδες κουκούτσια!
Πέρυσι λοιπόν, που την έφτιαξα για πρώτη φορά, χρησιμοποίησα ένα μύλο λαχανικών, όπου έβαλα μέσα τα βρασμένα φραγκόσυκα ( αλλά δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα επειδή μαζί με τη σάρκα περνούσαν και τα κουκούτσια) και μετά ξαναπέρασα το υλικό από σουρωτήρι (διπλός κόπος δηλαδή)!
Φέτος βρήκα 2 ειδών τούλια, ένα με αραιότερο πλέγμα και ένα κλασικό, τα οποία αφού έπλυνα πολύ καλά, τα χρησιμοποίησα διαδοχικά στραγγίζοντας με τα χεράκια μου το υλικό, και πραγματικά δεν πέρασε ούτε κουκούτσι!
Για να δέσει η συγκεκριμένη μαρμελάδα είναι απαραίτητο να προσθέσετε πηκτίνη μαζί με τη ζάχαρη, εγώ έβαλα 1 κιλό ζάχαρη και 2 φακελάκια πηκτίνη, να έχετε το νου σας να αγοράσετε την Ελληνική φίρμα, η οποία είναι και φθηνότερη αλλά και πιο αποτελεσματική.
Επίσης, τα 5 λεπτά βρασμού του υλικού με την πηκτίνη, που δίνουν συνήθως αυτές οι εταιρείες στις οδηγίες τους, δεν φτάνει για να δέσει η μαρμελάδα, γι αυτό κάντε το πείραμα του κρύου πιάτου: σε ένα κρύο πιάτο ρίχνετε μια γραμμή ζεστή μαρμελάδα και αν "τρέχει", η μαρμελάδα θέλει κι άλλο βράσιμο, αν "στέκεται", είναι έτοιμη να μπει στα βάζα.
Με μια κουτάλα γεμίζουμε τα βαζάκια μας, τα οποία πρέπει να είναι καθαρά, και επίσης αν είναι δυνατόν, να τα έχετε βάλει για 5 λεπτά στο φούρνο στους 170 βαθμούς περίπου, ωστε να είναι ζεστά και να σφραγίσουν καλύτερα, μόλις θα τα γεμίσετε με την μαρμελάδα. Μετά τα αφήνετε αναποδογυρισμένα, να κρυώσουν φυσιολογικά για ένα βράδυ.
Το επόμενο πρωί, είναι έτοιμα να αποθηκευτούν στο ντουλάπι σας, όπου θεωρητικά θα αντέξουν όλο το χειμώνα. Εγώ έβγαλα 5 φουλ βαζάκια των 350 γρ, (στη φωτό βλέπετε μόνο 4, επειδή το ένα κράτησε ο Ίωνας για τον εαυτό του -λατρεύει αυτή τη μαρμελάδα!) Η ετικέτα φυσικά, είναι χειροποίητη κι αυτή :)
Καλή επιτυχία!
