Sunday, April 27, 2008

Ανάσταση

Το παρόν ποίημα είναι πόνημα του άντρα μου, κατά κόσμον antifash ή Ίων ο μικρός

Στην ουσία απαίτησα να μου επιτρέψει να το ανεβάσω στη σημερινή ανάρτηση, όπως εξάλλου έχει κάνει και αυτός, με δικά μου κομμάτια...



Ανάσταση

… κι ήρθε η ώρα εκείνη

που με προσμονή περιμέναμε

ν’ αναστηθούμε

να βγούμε απ’ το τέλμα της χρόνιας αδράνειας

τις δυσκολίες του χτες να προσπεράσουμε

ν’ ανοίξουμε νέους δρόμους

με ελπίδες κι όνειρα στρωμένους.

Μα εσύ κρατιόσουν απ’ τον ίσκιο σου

γαλήνια αφημένος στην ευδαιμονία

του ανοιξιάτικου μεσημεριανού ύπνου

Μήτε εκείνα τα σπαθάτα χελιδόνια

δεν μπόρεσαν να σχίσουν τη σιωπή

που βάρυνε την ώρα.

Μετέωρος ο χρόνος στάθηκε

στην άκρη της καινούριας μέρας

π’ αχνοφώτιζε.

Κι ο ήλιος τίναξε τα φρεσκοπλυμένα του μαλλιά

πριν πάρει τον ανήφορο.

Κι ενώθηκαν οι φωνές των οργισμένων νέων

με τις δικές μας, τις απόμαχες,

σε ιαχές…

Θα κάνουμε θαρρώ φέτος ανάσταση

δίχως εσένα

μα θα φροντίσουμε να ανάψουμε λαμπάδα

να θυμίζει τα παλιά

τα τιμημένα…

38 comments:

Hfaistiwnas said...

Kαλησπέρα! Ελπίζω να περάσατε καλά σήμερα, αν και δεν τελείωσε η μέρα! Χριστός Ανέστη! Είναι πολύ ωραίο, θυμίζει τον χαμό ενός προσώπου.
Ανάσταση στις ψυχές μας, αγάπη και υγεία..
ΥΓ. Μικρέ Ίων τι ακούω; Απαίτησε η Κυρία artanis; Επίβλήσου αγόρι μου! ;) Φιλιά!

Artanis said...

Αααα, για να σου πω @Ηφαιστίωνα!!!Δεν θα μας χαλάσεις εσύ, την πιάτσα!!! Αυτά που χτίσαμε μέ τόσους κόπους, που λένε...
(Χα,χα,χα,χα! Πλάκα κάνω...)
Δεν είναι πολύ ωραίο; Καλά δεν έκανα να "απαιτήσω";

Καλά περάσαμε, φάγαμε, φάγαμε, φάγαμε...Εσύ πώς πέρασες;

. said...

Εξαιρετικό το ποίημα του άντρα σου!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Σε σένα και την οικογένειά σου!
Πάντα με υγεία και αγάπη.

Artanis said...

Kαλή μου @Ανασαιμιά, ευχαριστώ για τις ευχές σου και για τα καλά σου λόγια...Θα του τα μεταφέρω...
Νά 'σαι καλά...Φιλιά πολλά...

Hfaistiwnas said...

ΑΑΑα δεν είχα την πρόθεση! Αθώες συμβουλές (που μπορεί να είναι καταστροφικές χιχιχι)! Είναι πολύ ωραίο artanis μου, καλά έκανες, μπήκα και διάβασα και στου Ίωνα! Καλά τα πέρασα και εγώ, πολύς κόσμος συνέχεια, δεν ησυχάσαμε καθόλου και δεν τελείωσε, το βράδυ έχουμε επίσκεψη, και αύριο και άλλη... όσο για το φαί δεν το συζητώ, τα πρέποντα... :)
Φιλιά πάρα πολλά!!!!!

Artanis said...

@Ηφαιστίωνά μου, η αθωότητά σου σπάει κόκαλα...Χα,χα,χα,χα! Κι εμείς είχαμε κόσμο, τον αδελφό μου με την οικογένειά του, έχει ένα μωρό 14μηνών, μια ξανθιά κούκλα με γαλανοπράσινα μάτια...
Χαίρομαι που πέρασες καλά και που επισκέφτηκες και τον Ίωνα...
Φιλιά πολλά κι από μένα...

Sophia Kollia said...

Οι φωνές των νέων είναι επιφωνήματα μπροστά στο εξ-μπόχ..
Πολύ ωραίο το ποιηματάκι.βλέπω ποιητικό δίδυμο...
Ότι ποθείς στο δρόμο σου να βρείς...

Artanis said...

Καλή μου @Σοφία, καλημέρα...Κατά βάθος συμφωνούμε, για τη στάση των νέων, απλώς ο antifash (που γενικά είναι πολύ αισιόδοξος για τη νεολαία), το έγραψε προφανώς επηρεασμένος από ένα δικό μου που θα ακολουθήσει σε λίγες μέρες...
Σου στέλνω πολλά φιλιά...

Έχεις κανέναν Γιώργο/Γεωργία, να γιορτάζει σήμερα; Αν έχεις, να τους χαίρεσαι, και να περάσετε καλά...

ειρηνη said...

Kαλημέρα καλή μου Αrtanis Χρόνια πολλά! Αχ τί όμορφο ποιήμα! Γιατί τον αφήσατε στον ίσκιο του? Ε? Γιατί δεν τον πήρατε μαζί?(Δεν ξέρω γτ αλλά αυτο το ποιημα με πάει σε καποιο παιδί που εχει μπλέξει με ναρκωτικά)

Anonymous said...

Ωραίο το ποίημα αναστάσιμο.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Artanis said...

@Ειρηνάκι μου καλησπέρα...Όχι το ποίημα δεν έχει σχέση με κάτι τέτοιο, αλλά στην ουσία απευθύνεται σε κάποιον ο οποίος εγκατέλειψε τον αγώνα, επειδή βαρέθηκε να παλεύει...Βαρέθηκε, όχι κουράστηκε...
Η Ανάσταση έχει να κάνει με μια συμβολική δικαίωση, και όχι με την θρησκευτική απόδοση της λέξης...
Και η δική σου όμως εκδοχή, είναι σωστή...Θα μπορούσε άνετα να αναφέρεται σε κάποιον που έχει εγκαταλείψει τον αγώνα της ζωής, που είναι τοξικομανής, ή ότι άλλο, και το μέλλον του έχει τελειώσει άδοξα...
Σε φιλώ, Ειρηνάκι μου..., χρόνια πολλά αν έχεις κάποιον Γιώργο/Γεωργία...

Artanis said...

Καλησπέρα @Έκτωρ, χρόνια πολλά...Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη, νά 'σαι καλά...

faraona said...

Artanis
ομορφο πολυ ,που ειστε τοσο δημιουργικοι και οι δυο σας.
Να τον χαιρεσαι τον συζυγο.Εξαιρετικη η γραφη του.


Και του χρονου με υγεια κ αγαπη.
φιλια

Artanis said...

@Faraona μου, καλησπέρα, Χριστός Ανέστη...Γράφει συνεχώς, αλλά γενικώς δεν ήθελε να δείχνει τα γραπτά του...Τώρα όμως έχει δικό του μπλογκ και τα ανεβάζει εκεί, οπότε όλο και κάτι θα "ξεκλέβω" πού και πού...
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, θα του τα αναφέρω...
Χρόνια πολλά και σε σένα...

ZouZouna said...

Σε ότι και όποιον και να αναφέρεται το ποίημα είναι "ποίημα" "καταπληκτικό" πως το λένε καταλάβατε, ελπίζω. Καλησπέρα και να είστε καλά.
α. και κερασένια φιλιά

Madame de la Luna said...

Εμένα μου αρέσει που εσύ δημοσιεύεις κάτι δικό του κι εκείνος, έχει κάνει το ίδιο για σένα. Σπανίζουν τέτοιες γέφυρες επικοινωνίας. Ελπίζω να περάσατε όμορφα. Καλημέρα σου...

Μαργαρίτα said...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

Να είσαι καλά :))

Σε φιλώωω...

(πέρασα λίγο βιαστικά)

Roadartist said...

Να εισαι καλα Αρτανις μου, ευχομαι να περασες καλά!
Να χαιρεσαι την οικογενεια σου, το ...Πατροκλο (χαχα) και τον ταλαντούχο άντρα σου :)
Φιλάκια!

Anonymous said...

Ένας καλλιτέχνης στην οικογένεια είναι κατάρα, δύο... ευλογία!
Ανήκεις στους τυχερούς! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου, με ανάσταση ψυχής και ανάταση ζωής, γιατί στάση ζωής είναι το να μην εγκαταλείπεις.

Πολλά φιλιά και χρόνια πολλά :))

ILIAS said...

Χρόνια Πολλά και καλά αγαπητή Artanis σε 'σένα και τον Μιχάλη και όλη την οικογένεια! Ελπίζω να περάσατε καλά. Μπήκα και στο blog του Πάτροκλου, τι φτιάχνει ο άνθρωπος, ολόκληρο Έπος για τον Πάτροκλο!
Τώρα πραγματικά νιώθω τύψεις, λέω να αλλάξω nickname. :)
Πλάκα κάνω φυσικά, αξιέπαινος ο ανήρ!
Και το ποιήμα πολύ όμορφο...
Και πάλι τις θερμότερες ευχές μου

Artanis said...

@Κερασοζουζούνα μου καλησπέρα...Σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια, θα του τα μεταφέρω...Θα τα πούμε σύντομα, φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Φεγγαροκυρά...Βασικά τον τριβέλιζα εδώ και καιρό, και τον απειλούσα να αναρτήσω ό,τι μου αρέσει...Τελικά συναίνεσε για το συγκεκριμένο, ευτυχώς, διαφορετικά...
Εκείνος ανέβαζε τα δικά μου έτσι κι αλλιώς, το σωστό δεν ήτανε να βάλω και κάτι δικό του; Αυτό έκανα λοιπόν...
Σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλησπέρα @Νεραϊδόνι, ελπίζω να πέρασες όμορφα αυτές τις μέρες που έλειπες...Ξέρω εγώ, ξέρω...Μαύρη πέτρα ρίξαμε στο διαδίκτυο...
Χα,χα,χα,χα,χα! Πλάκα κάνω...Θα τα ξαναπούμε σύντομα από τα μέρη σου...
Φιλιά...

Artanis said...

Γειά σου @Καλλιτέχνιδα...Σήμερα έφτιαξα επιτέλους το παιχνίδι με τους στίχους, θα το ανεβάσω μάλλον από Δευτέρα...(Καλά θα πέσει πολύ γέλιο...)
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..., είπαμε, ο Πάτροκλος και ο Αρίσταρχος, μεγάλα κολλήματα...
Θα έρθω να σε "επισκεφτώ"...
Φιλιά πολλά από 'δω...

Artanis said...

Καλησπέρα @Ευαγγελία...Σίγουρα οι δύο είναι ευλογία ενώ ο ένας κατάρα; Επειδή εγώ νομίζω οτι τα έγραψες αντεστραμμένα...Χα,χα,χα,χα,χα!
Σ' ευχαριστούμε για τις ευχές σου, να 'σαι καλά...Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλέ μου @Ektoras, περάσαμε αρκετά καλά, παρόλο που έβρεχε...Σ΄ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και τις ευχές, του τα έχω μεταφέρει ήδη...
Οσον αφορά τον Πάτροκλο, μπορεί ο άντρας μου να αποτέλεσε έμπνευση, αλλά εγώ το γράφω, όχι εκείνος (καλά, θίχτηκα τώρα....Χα,χα,χα,χα!)
Και καλά, τώρα που έμαθες την επεξήγηση του ψευδώνυμού σου, τώρα θα το αλλάξεις; Μήπως θα το κάνεις...Πάτροκλος; Ααααα, μ' αρέσει η ιδέα...
Γεια σου Έκτορα, φαντάζομαι πέρασες τρέλα...Άντε, θα τα πούμε και από το ποστ σου...Φιλιά...

P. Kapodistrias said...

Ζέον και αναστάσιμο συναίσθημα το του συμβίου σου! Εύγε και των δύο.

Χριστός Ανέστη!

τo τέρας της «αμάθειας» said...

Όμορφα μελαγχολικό!

Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς...!

Χριστός Ανέστη, Χρόνια σας Πολλά :)

Artanis said...

Αληθώς ανέστη, αγαπητέ @π.κ.
Ευχαριστούμε για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια, να είστε καλά...

Artanis said...

Καλημέρα @Αμάλθειά μου...Νομίζω οτι χτύπησες κέντρο με το σχόλιό σου...
Αληθώς ανέστη και σε σένα, καλή μου...Φιλιά πολλά...

ο δυσλεξικός δάσκαλος said...

Μπράβο στο συνάδελφο! Πολύ μου άρεσε το ποίημα του! Είστε και οι δύο δημιουργικά πνεύματα. Χριστός Ανέστη!

Sophia Kollia said...

liakos2.wordpress.com
είναι στα αγγλικά, ελπίζω να το διαβάσεις και να σου αρέσει. Άσε και κάνα σχόλιο να δω τι γίνεται. έχω αγωνία...
μπάι..μπάι

δεσποιναριον said...

Αχ οικογενειακο το ταλεντο στο γραψιμο. Καλησπερα αρτανις μου.

Σπύρος said...

ΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ BLOG...
Καταπληκτικό δίνονται ξεχωριστή χροιά αναστάσεως


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΉΝΑ...:)

Artanis said...

Καλέ μου @Δάσκαλε, σ' ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια...Νά'σαι καλά και ΄συ, αληθώς ανέστη...

Artanis said...

Καλή μου @Σοφία, μπήκαμε χθες, αλλά θα ξαναμπώ και σήμερα να σου αφήσω σχόλιο...Τα λέμε από 'κει...
Φιλιά από 'δω...

Artanis said...

Καλημέρα @Δεσποινάριο...Περνάω τακτικά από το μπλογκ σου...Τη μία οι Πασχαλιάτικες λιχουδιές σου, την άλλη τα Βιεννέζικα καφέ με τα καταπληκτικά γλυκά...Πειρασμός είσαι...
Φιλιά πολλά...

Artanis said...

Καλέ μου @Σπύρο/Lockheart, δεν ενδιαφέρεται προς το παρόν να φτιάξει και μπλογκ, εφόσον έχει ήδη ένα και ετοιμάζει ιστοσελίδα στο Σχολικό δίκτυο...Αλλά επειδή γενικως του αρέσει να παιδεύεται με το διαδίκτυο, δεν το αποκλείω κιόλας...
Καλημέρα και καλό μήνα και σε σένα...