Καλοκαιρινές Διακοπές 2010-2011

Λοιπόν φύγαμε από Christchurch, στις 29/12, αν και θέλαμε να φύγουμε μια μέρα νωρίτερα, όμως έβρεχε καταρρακτωδώς και αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε για μια μέρα την αναχώρησή μας...Δεδομένου οτι δεν είχαμε βγάλει εισητήριο αλλά θα πηγαίναμε στα εκδοτήρια με το που θα φτάναμε στο Πίκτον -όπως και έγινε- ήταν πιο εύκολο να το αποφασίσουμε, καθώς οι συνθήκες ήταν ακατάλληλες για ταξίδι...

Στο Πίκτον, μετά από ένα 4ωρο ταξίδι χωρίς στάσεις, βρήκαμε αμέσως εισιτήριο, για το Αραχούρα, που αν και ταλαντευόταν λόγω του κυματισμού που συναντήσαμε στην έξοδο των φιορδ προς τα στενά του Κουκ, μας φάνηκε -αυτή τη φορά, μιας και είχαμε ξαναταξιδέψει με το συγκεκριμένο πλοίο- πολύ ευχάριστο...Φυσικά, φωτογράφισα και πάλι τα πάντα, αλλά αυτή τη φορά θα συγκρατηθώ και δεν θα κάνω εκτενή φωτογραφικά ποστ από το ταξίδι με το πλοίο...

Ό,τι κυκλοφορούσε πάντως από ιστιοπλοϊκά/ ψαράδικα/τουριστικά και ταχύπλοα, το φωτογράφισα πάλι...

Στο Ουέλλιγκτον συναντήσαμε πολύ καλό καιρό, αλλά λόγω του οτι θέλαμε αμέσως να πάμε στο ξενοδοχείο και μετά να βγούμε βόλτα στην πόλη και το λιμάνι, περάσαμε πολύ βιαστικά από το κέντρο, και μιας και το είχαμε ξαναδεί, περιοριστήκαμε σε βόλτες στην οδό Κούβας, όπου ήπιαμε καφεδάκι και τα πιτσιρίκια φάγανε γύρο, σε Τούρκικο γυράδικο, με ένα πολύ συμπαθητικό Ιρανό υπάλληλο, που είχε ζήσει 8 χρόνια στην Αθήνα, και μιλούσε πολύ καλά τα Ελληνικά...

Μετά το πέρας της βόλτας στο κέντρο, κατεβήκαμε στο λιμάνι, στην περιοχή γύρω από το Te Papa: Στην πάνω φωτό, η είσοδος του μουσείου, φωτογραφημένη από το αμάξι (φέτος έχουν αφιέρωμα στους μεγάλους Ευρωπαίους ζωγράφους), στις κάτω, τα μοντέρνα γλυπτά στην κάτω πλευρά του μουσείου, ο "Δύτης", ένα μπρούτζινο άγαλμα, που μοιάζει σαν να παίρνει μια τελευταία ανάσα πριν βουτήξει...Και μια άποψη της απέναντι πλευρά της πόλης, χρωματισμένης από το δειλινό...

Η ίδια πλευρά της πόλης, φωτογραφημένη από την Oriental Parade, όπως και η ακτή με τις στολισμένες αροκάριες και το συντριβάνι, που δυστυχώς ήταν το μόνο στολισμένο σημείο του Wellinghton...

Την επόμενη μέρα (30/12), ενώ ταξιδεύαμε προς το Auckland, περάσαμε και κάναμε μία στάση στο πανέμορφο Whanganui, το οποίο ήταν καταστόλιστο με λουλούδια...Πραγματικά μας άρεσε πάρα πολύ, έχει υπέροχα νεοκλασικά κτίρια, καλοσυντηρημένα, ωραία μαγαζιά, και δεν χορταίναμε να το φωτογραφίζουμε...

Βέβαια έπρεπε να συνεχίσουμε για βορειότερα, και διαλέξαμε ένα ορεινό δρόμο που υποτίθεται θα μας οδηγούσε στο Auckland, μια ώρα αρχύτερα...Πραγματικά έσπαζε την μονοτονία του -επικίνδυνου- Desert road, και μας έφερε πολύ κοντά στο Εθνικό πάρκο του Τονγκαρίρο, οπότε είχαμε και καλή θέα προς τα 3 ηφαίστεια του πάρκου:

Στην 1η φωτό, το Ruapehu και στο βάθος ο κώνος του Ngaruhoe, στη 2η, μια κοντινή του Ruapehu -που διατηρεί τα χιόνια του, στην 3η, το Ngaruhoe -και δίπλα του ο διαρρηγμένος κώνος του Tongariro...

Στο Auckland, το ίδιο απόγευμα: συννεφιά και καταχνιά (και ένα θάμπωμα στον φακό της φωτογραφικής, που μου χάλασε πολλές φωτό :(

Ο προσανατολισμός στην πόλη αποδείχτηκε σπαζοκεφαλιά, τελικά καταφέραμε να βρούμε ξενοδοχείο στην περιοχή του Ellerslie...Αποφασίσαμε να κλείσουμε για 2 βράδια, επειδή θέλαμε να δούμε τα βεγγαλικά, και αν και το βράδυ έριξε καρέκλες, η επόμενη μέρα ήταν σαφώς πιο λαμπερή και ευχαριστηθήκαμε την βόλτα στο κέντρο και το λιμάνι...

Ο πύργος-σύμβολο της πόλης, ανάμεσα σε άλλα πανύψηλα κτίρια...Σ΄αυτόν θέλαμε να ανεβούμε το βράδυ-για να δούμε τα βεγγαλικά από ΄κει, αλλά καθώς στεγάζει το καζίνο, δεν μπορέσαμε να τον επισκεφτούμε, επειδή απαγορεύεται η είσοδος σε άτομα κάτω των 20χρ, στο καζίνο και εμείς θέλαμε να μπούμε με τα κορίτσια...

(Στην 1η ανάρτηση της χρονιάς, έχει μπει το φωτορεπορτάζ της παραμονής της πρωτοχρονιάς)

Στην οδό Vulkan, ένα από τα πιο όμορφα σημεία του κέντρου του Auckland, εκτός από καταπληκτικούς καφέδες που ήπιαμε, εξασκήσαμε και τα γαλλικά μας, με τον ευγενέστατο Γάλλο σερβιτόρο που μας εξυπηρέτησε :)

Α ναι: Και ένα τηλεοπτικό συνεργείο έπαιρνε συνεντεύξεις από διάφορους που συναντούσε τυχαία να κινούνται στον πεζόδρομο, μάλλον κάτι σχετικά με το κάπνισμα...Ευτυχώς εμείς γλυτώσαμε την παρενόχληση...

Στο επόμενο, τα υπόλοιπα από Auckland, και η συνέχιση του ταξιδιού προς Βορράν...Όμως επειδή σε λίγες μέρες θα έχουμε στην πόλη το παγκόσμιο παραολυμπιακό πρωτάθλημα στίβου με Ελληνική συμμετοχή , θα με "χάσετε" και πάλι από την μπλογκόσφαιρα, μιας και θα συνδράμουμε οικογενειακώς στην συνοδεία και υποστήριξη της Εθνικής ομάδας μας...

Φιλιά πολλά από ΝΖ!!!