Μπλογκοπαίχνιδο 8

Artanis+

Στο παιχνίδι αυτό, μπήκα κατόπιν προσκλήσεως/προκλήσεως του φίλου Equilibrium…Το παιχνίδι ζητά να δηλώσουμε εφόσον γνωρίζουμε, την προέλευση του ονόματός μας, χωρίς την προϋπόθεση της αποκάλυψής του…
Αποφάσισα λοιπόν να παραθέσω όλα τα στοιχεία που έχω συγκεντρώσει, χωρίς όμως να αποκαλύψω το όνομα…, μιας όμως και ήδη με γνωρίζετε αρκετοί και κατ’ όνομα, θα ήθελα να σας ζητήσω ως χάρη, να μην το αποκαλύψετε…Άλλωστε είναι τόσο εύκολο να βρεθεί κι έτσι…

Σχετικά με το όνομα Artanis λοιπόν, είναι το ένα από τα δυο επίσημα ονόματα της Γκαλάντριελ στην γλώσσα Quenya σημαίνει Αρχόντισσα, Κυρία, Κυρά, Lady...Ωστόσο ο λόγος που το διάλεξα, πέρα από το γεγονός οτι είμαι φανατισμένη με τον Άρχοντα, είναι οτι αποτελεί την ακριβή μετάφραση του ονόματός μου. Στα Αρ.Ελληνικά, η λέξη "αρτάνη" σημαίνει ναυτικό γάντζο, θηλιά ή κόμπο...Απλώς ο Τόλκιν που ήταν πεντάγλωσσος και γνώριζε άριστα την αρχαία, ανέσυρε τη λέξη αυτή και της έδωσε νέο νόημα...


Παρόμοιο όνομα είναι και το Άργουεν, στη διάλεκτο σινταρίν, του ίδιου βιβλίου και είναι κάτι αντίστοιχο με το αρχαίο "Πότνια", που ήταν το προσωνύμιο των Θεαινών της παλιάς Μητριαρχικής θρησκείας (προ της έλευσης των Μυκηναίων), της Δήμητρας, της Ήρας και της Άρτεμης, οι οποίες αργότερα απορροφήθηκαν από την νέα πατριαρχική θρησκεία, κάποιες από αυτές σε νέους ρόλους (ο Δίας για να πάρει τη θέση του στην κορυφή του πάνθεου, ως ρυθμιστής των υποθέσεων και κυρίαρχος πάνω στην παλαιά θρησκεία, έπρεπε να συζευχθεί τις κυρίαρχες Θεές –Ιερός γάμος- διατηρώντας ωστόσο και μια γραμμή αίματος με αυτές που να αποδεικνύει ότι έχει κοινή καταγωγή με εκείνες).
Το όνομά μου, βγαίνει από τη σύνθεση του Ένθεν (-εδώ-αν και αργότερα αντικαταστάθηκε από το Ένδον -εντός, λόγω του υποβιβασμού της γυναίκας ως ατόμου με άμεση εμπλοκή σε σημαίνουσες τελετουργίες και στα κοινά της πόλης κράτους και την περιόριζε στο χώρο του σπιτιού) και του Πους (-πόδι), δηλαδή εδώ που στέκομαι, (ψηλότερα από όλους) ως Ιέρεια, Βασίλισσα και Θεά . Η μυκηναϊκής προέλευσης λέξη, είναι η λέξη Πότνια (-Κυρά), και αναφερόταν στον τρίπτυχο της γυναικείας ηλικίας και των βασικών Θεαινών της εποχής: Κόρη (-νεαρή παρθένα, Άρτεμις-Περσεφόνη), Γυναίκα τέλεια(-έτοιμη για γάμο, Ήρα) και Μητέρα (-Δήμητρα)...


Γενικά αυτές ήταν οι Πότνιες, αλλά ειδικά με το δικό μου όνομα , ονομαζόταν η Κόρη, είτε ως Άρτεμις, είτε ως Περσεφόνη, είτε ως Εκάτη(μορφή που συνδυάζει τις δύο αυτές), είτε ως Πασικράτα, που είναι τοπική θεότητα της Θεσσαλίας, και είναι η αντίστοιχη της Εκάτης, με ίδιες ρίζες...Αυτές όλες οι χθόνιες Θεές, με τον τίτλο της Κυράς του Κάτω κόσμου, ήταν εκείνες που δίνανε την Ποινή, δηλαδή τις διάφορες τιμωρίες πχ. Σίσυφος, στην ψυχή που ερχόταν να πάρει την τελική κρίση, έχοντας πρώτα περάσει από τους τρεις κριτές του κάτω κόσμου, τον Μίνω, τον Ραδάμανθυ και τον Αιακό που αποφάσιζαν τον τελικό τόπο της διαμονής της: Ηλίσια Πεδία, Ασφόδελος Λειμώνας ή Τάρταρα...Υπάρχει ιερό, αφιερωμένο ειδικά στην κυρά αυτή που φέρει το όνομά μου, ως αυτόνομη θεότητα, στην Πελοπόννησο... Στους Ποντίους είναι συνηθισμένο όνομα και μάλιστα αναφέρεται συχνά ως Ποινή.. Η ποντιακή διάλεκτος είναι πολύ κοντινή στα αρχαία Ελληνικά...

Έχετε όλοι, ανοιχτή πρόσκληση να παίξετε!!!

Σχετικά με την βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε, μπορείτε να κοιτάξετε τους εξής τίτλους, που εμπεριέχονται στη βιβλιογραφία του Πατρόκλου:
Παναγή Λεκατσά «Η Μητριαρχία και η σύγκρουσή της με την Ελληνική Πατριαρχία». Εκδόσεις Καστανιώτη, 1977.
Ντόρα Βασιλικού «Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός»
Νικολάου Παπαχατζή «Η Θρησκεία στην Αρχαία Ελλάδα». Εκδοτική Αθηνών, 1987
Αντρέ Μπονάρ «Ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός» (1. Από την Ιλιάδα στον Παρθενώνα). Εκδόσεις Θεμέλιο, 1985.
Martin P. Nilsson «Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής Μυθολογίας». Εκδόσεις Δωδώνη, 1985.
Martin Nilsson «Η Πίστη των Ελλήνων». Εκδόσεις Δωδώνη, 1998.
John Chadwick «Ο Μυκηναϊκός Κόσμος». Εκδόσεις Gutenberg, 1997. Elaine Fantham, Helene Peet Foley, Natalie Boymel Kampen, Sarah B. Pomeroy, H. Alan Shapiro «Οι Γυναίκες στον Αρχαίο Κόσμο». Εκδόσεις Πατάκη, 2004.
Richard Seaford «Ανταπόδοση και τελετουργία. Ο Όμηρος και η τραγωδία στην αναπτυσσόμενη πόλη-κράτος». Εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τράπεζας, 2003.
Graham Clark-Stewart Piggott «Προϊστορικές κοινωνίες». Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1980.
Francois de Polignac «Η γέννηση της Αρχαίας Ελληνικής Πόλης». Εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, 2000.
Walter Burkert «Ελληνική Μυθολογία και Τελετουργία, Δομή και Ιστορία». Εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, 1993.
Walter Burkert «Αρχαία Ελληνική Θρησκεία (Αρχαϊκή και Κλασσική Εποχή) ». Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1993.
E. R. Dodds «Οι Έλληνες και το παράλογο». Εκδόσεις Καρδαμίτσα, 1978.
R. Martin- H. Metzger «Η Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων». Εκδόσεις Ινστιτούτο του Βιβλίου- Α. Καρδαμίτσα, 1976.
Richard Buxton «Όψεις του Φαντασιακού στην Αρχαία Ελλάδα». University Studio Press, 2002.
O. T. P. K. Dickinson «Η Προέλευση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού». Εκδόσεις Ινστιτούτο του Βιβλίου- Α. Καρδαμίτσα, 1992.
Martin S. Ruiperez- Jose Melena «Οι Μυκηναίοι Έλληνες». Εκδόσεις Ινστιτούτο του Βιβλίου- Μ. Καρδαμίτσα, 1996.
Cynthia Eller «The myth of Matriarchal Prehistory». Beacon Press, Boston, 2000.
Aphrodite Avagianou «Sacred Marriage in the Rituals of Greek Religion». Peter Lang, Inc., European Academic Publishers, Bern, 1991.
Matthew Dillon «Girls and Women in Classical Greek Religion». Routledge Publishing, 2002.
Anthony D. Smith «The Ethnic origins of Nations». Blackwell Publishing, 1991.
Jan Vansina «Oral Tradition as History». James Currey Ltd, East African Educational Publishers, 1997.
Lord William Taylour «The Myceaneans». Thames and Hudson, 1994.
J. T. Hooker «Mycenaean Greece». Routledge & Kegan Paul Publishing, London, 1976.
Jacques Vanshoonwinkel «L’ Egee et la Mediteranee Orientale A La Fin Du IIe Millénaire (Témoignages Archéologiques et sources écrites)». Archaeologia Transatlantica IX, Art and Archaeology Publications, College Erasme, Louvain-la-Neuve, 1991.
R. A. Crossland & Ann Birchall (Editors) «Bronze Age Migrations in the Aegean (Archaeological and Linguistic Problems in Greek Prehistory) ». Gerald Duckworth & Company Limited, 1973.
«Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα (από την εποχή του χαλκού ως τις αρχές του 20^ου αιώνα) της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανοράματος. Τριμηνιαίο φυλλάδιο, 1992.