Και ο κοινωνικός αντίκτυπος
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Σχεδόν 20 χρόνια πέρασαν από την Θεραπεία του Σοκ που επέβαλαν οι δυο συνεχόμενες κυβερνήσεις των Εργατικών και των Συντηρητικών…Οι εντυπώσεις από την επιβολή των Rogernomics και της Ruthanasia είναι μεικτές και δεν συμφωνούν…Άλλοι λένε ότι είχαν μεγάλη επιτυχία και ότι αναμόρφωσαν τον πολιτικοοικονομικό σκηνικό στην χώρα, και άλλοι ότι ήταν μία τεράστια αποτυχία που έκανε τους πολλούς, φτωχότερους και τους λίγους, πλουσιότερους, διέλυσε το κράτος προνοιας και έστρεψε τον κόσμο και ειδικά τους νεώτερους στην αναγκαστική μετανάστευση…
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Σχεδόν 20 χρόνια πέρασαν από την Θεραπεία του Σοκ που επέβαλαν οι δυο συνεχόμενες κυβερνήσεις των Εργατικών και των Συντηρητικών…Οι εντυπώσεις από την επιβολή των Rogernomics και της Ruthanasia είναι μεικτές και δεν συμφωνούν…Άλλοι λένε ότι είχαν μεγάλη επιτυχία και ότι αναμόρφωσαν τον πολιτικοοικονομικό σκηνικό στην χώρα, και άλλοι ότι ήταν μία τεράστια αποτυχία που έκανε τους πολλούς, φτωχότερους και τους λίγους, πλουσιότερους, διέλυσε το κράτος προνοιας και έστρεψε τον κόσμο και ειδικά τους νεώτερους στην αναγκαστική μετανάστευση…
Ο βασικός λόγος που προωθήθηκαν τα Rogernomics, ήταν η καταπολέμηση της φτώχειας και η μείωση του Εθνικού χρέους, όπως και η ελπίδα η ΝΖ να γίνει ανταγωνιστική και να φτάσει στα οικονομικά επίπεδα της Αυστραλίας, σε μισθούς και παροχές…Η αποτυχία του προγράμματος αυτού, οδήγησε τους Νational σε πλήρη απελευθέρωση της αγοράς, και μια πρόσκαιρη άνθηση στα οικονομικά της χώρας, το 1993, μεταφράστηκε από πολλούς σε επιτυχία, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική:
Μετά την είσοδο του ΝΖηλανδικού δολαρίου στο «ευέλικτο» τραπεζικό παγκόσμιο σύστημα, μεγάλες εταιρείες κρατικές και μη, πέρασαν στα χέρια ξένων επενδυτών, όπως και τεράστιες εκτάσεις γης…Αυτή τη στιγμή κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόση ΝΖηλανδική γη έχει αγοραστεί και χρησιμοποιείται από ξένες εταιρείες, και έχει οργανωθεί κίνημα ενάντια στην περαιτέρω εκποίηση εθνικών εδαφών σε ξένους…Ο μεγαλύτερος φόβος των ΝΖηλανδών είναι οι Κινέζοι επενδυτές που ενδιαφέρονται να αγοράσουν πολλά εκτάρια βοσκοτοπιών, με σκοπό στήσουνε κτηνοτροφικές μονάδες που θα εφοδιάζουν την τεράστια αγορά της Κίνας…Αυτό από μόνο του δεν προκαλεί τόση ανησυχία όσο το γεγονός ότι η βασική γαλακτοβιομηχανία της χώρας, ο εξαγωγικός κολοσσός Fonterra, πιθανόν να θιγεί από τον ανταγωνισμό των Κινέζων και μάλιστα σε ΝΖηλανδικό έδαφος…Η Fonterra που στο παρελθόν πίεσε –και πέτυχε- να σταλεί ΝΖηλανδικό εκστρατευτικό σώμα στο Ιρακ, ώστε να έχει πρόσβαση στην Αμερικανική αγορά και έχει συνδεθεί με την αποψίλωση των παρθένων δασών της Ινδονησίας, τώρα αντιτίθεται και στο ενδεχόμενο να μετοχοποιηθεί, επειδή τα μέλη της φοβούνται ότι θα χάσουν το πλειοψηφικό μερίδιο της επιχείρησης – ή ότι θα αναγκαστούν να μοιραστούν τα κέρδη…
Το εκπαιδευτικό σύστημα της ΝΖ, θεωρείται γενικώς ένα από τα πιο πετυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα…(Τον τρόπο που αυτό το σύστημα λειτουργεί τον έχω επίσης αναφέρει σε προηγούμενο ποστ)…Τα σχολεία δεν χρησιμοποιούν βιβλία αλλά στους μαθητές δίνονται τα μαθήματα σε φωτοτυπίες (που χρεώνονται φυσικά στον μαθητή), οι εργασίες παραδίδονται είτε στον ίδιο τον καθηγητή είτε στο μέηλ του, και από τη νέα σχολική χρονιά, η χρήση I-pad, θα είναι υποχρεωτική σε κάποιες τάξεις ορισμένων σχολείων (το «πρόγραμμα» επρόκειτο να εφαρμοστεί σε όλα τα σχολεία της χώρας, αλλά συνάντησε αντιρρήσεις από τους γονείς που ήδη παλεύουν για τα βασικά, ώστε να έχουν και το έξοδο της αγοράς i-pad)…
Τα σχολικά έξοδα είναι μεγάλα και τα πανεπιστήμια της ΝΖ δεν είναι δωρεάν, και το σύστημα αυτό αποκλείει τα παιδιά των οικογενειών με πολύ χαμηλά εισοδήματα από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες σε συνεργασία με το κράτος χορηγούν φοιτητικά δάνεια σε όσους θέλουν να σπουδάσουν -που όμως οι περισσότεροι είτε αμελούν, είτε αδυνατούν να αποπληρώσουν, λόγω των τόκων και των χαμηλών μισθών που κερδίζουν (ειδικά τον πρώτο καιρό μετά την αποφοίτησή τους)…
Τα σχολικά έξοδα είναι μεγάλα και τα πανεπιστήμια της ΝΖ δεν είναι δωρεάν, και το σύστημα αυτό αποκλείει τα παιδιά των οικογενειών με πολύ χαμηλά εισοδήματα από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες σε συνεργασία με το κράτος χορηγούν φοιτητικά δάνεια σε όσους θέλουν να σπουδάσουν -που όμως οι περισσότεροι είτε αμελούν, είτε αδυνατούν να αποπληρώσουν, λόγω των τόκων και των χαμηλών μισθών που κερδίζουν (ειδικά τον πρώτο καιρό μετά την αποφοίτησή τους)…
Η εργασία για όλους, είναι ένα άλλο ζήτημα: Από το 1992 και μετά, οπότε με την Ruthanasia αφανίστηκε ο συνδικαλισμός και καταργήθηκε η μονιμότητα -ενώ τα ελαστικά ωράρια έγιναν ο κανόνας στον ιδιωτικό και τον (-όποιο) κρατικό τομέα-, η ανεργία, η κακοπληρωμένη εργασία -σε συνδυασμό με την εξαντλητική φορολόγηση-, έγιναν κανόνας επίσης…
Ειδικά ο τομέας της υγείας υποφέρει από το «brain drain» εδώ και χρόνια: οι νεαροί διπλωματούχοι των ΝΖηλανδικών πανεπιστημίων ανοίγουν πανιά προς άλλες χώρες –κυρίως την Αυστραλία και την Βρετανία- και αφήνουν την χώρα με μεγάλα οικονομικά ελλείμματα λόγω της μη αποπληρωμής των δανείων που έχουνε λάβει για τις σπουδές τους, αλλά και χωρίς εργαζόμενους σε μία ευρεία γκάμα επαγγελμάτων που περιλαμβάνει εκτός από γιατρούς και επαγγελματίες υγείας, και δασκάλους, καθηγητές μέχρι και υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, χτίστες…Για το λόγο αυτό, η ΝΖ είναι πιο εύκολα ανοιχτή στους μετανάστες που έχουν αυτά τα κριτήρια επιλογής, αν και υπάρχει μια σαφής προτίμηση στους «λευκούς» μετανάστες, ειδικά από τις χώρες της λεγόμενης κοινοπολιτείας (Αγγλία, Ιρλανδία κλπ)…
Ειδικά ο τομέας της υγείας υποφέρει από το «brain drain» εδώ και χρόνια: οι νεαροί διπλωματούχοι των ΝΖηλανδικών πανεπιστημίων ανοίγουν πανιά προς άλλες χώρες –κυρίως την Αυστραλία και την Βρετανία- και αφήνουν την χώρα με μεγάλα οικονομικά ελλείμματα λόγω της μη αποπληρωμής των δανείων που έχουνε λάβει για τις σπουδές τους, αλλά και χωρίς εργαζόμενους σε μία ευρεία γκάμα επαγγελμάτων που περιλαμβάνει εκτός από γιατρούς και επαγγελματίες υγείας, και δασκάλους, καθηγητές μέχρι και υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, χτίστες…Για το λόγο αυτό, η ΝΖ είναι πιο εύκολα ανοιχτή στους μετανάστες που έχουν αυτά τα κριτήρια επιλογής, αν και υπάρχει μια σαφής προτίμηση στους «λευκούς» μετανάστες, ειδικά από τις χώρες της λεγόμενης κοινοπολιτείας (Αγγλία, Ιρλανδία κλπ)…
Φυσικά η μετανάστευση είναι πηγή εσόδων για το κράτος, για πολλούς λόγους…Η παροχή της οποιασδήποτε βίζας κοστίζει, η φορολόγηση αρχίζει αμέσως, και σε περίπτωση που η βίζα πρόκειται να λήξει και πρέπει να ανανεωθεί, ένας ολόκληρος μηχανισμός κινείται από πίσω που περιλαμβάνει νέες ιατρικές εξετάσεις, γραφειοκρατία, παράβολα και μεγάλες καθυστερήσεις στην αναγνώριση πτυχίων και στην εύρεση εργασίας, (όσον αφορά τα οικονομικά στοιχεία τα έχω αναφέρει σε παλαιότερο ποστ)…Οι μετανάστες κάνουν δουλειές που οι ΝΖηλανδοί δεν προτιμάνε συνήθως, δουλεύουν με ωράρια που οι ντόπιοι αποφεύγουν και ταυτόχρονα γίνονται αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης, υφίστανται ρατσιστικές συμπεριφορές και κοινωνικό αποκλεισμό, αποκλείονται από το σύστημα υγείας/ πρόνοιας, και επίσης φορτώνονται πάνω τους την ευθύνη για όλα τα κακά του συστήματος, ειδικά την ανεργία και την φτώχια που πλήττει συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες…
Ήδη κατά την εφαρμογή του σχεδίου των Εργατικών, το ποσοστό των ΝΖηλανδών που ζει σε συνθήκες φτώχιας αυξήθηκε κατά 35%, και σήμερα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ένας στους 6 ΝΖηλανδούς πολίτες ζουν στο περιθώριο με πολύ λίγα μέσα επιβίωσης…Εκείνοι που θίγονται περισσότερο είναι φυσικά οι Μαορί και οι πολίτες που κατάγονται από νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού, ενώ το 20,4% των παιδιών που προέρχονται από αυτές τις οικογένειες, βασίζεται αποκλειστικά στο επίδομα της πρόνοιας για να επιζήσει, όμως και οι Πακέχα (λευκές) οικογένειες δεν αποτελούν εξαίρεση…
Τα πολλά παιδιά σ΄ αυτές τις περιθωριοποιημένες οικογένειες, αποτελούν το εισόδημα που σε άλλες συνθήκες θα έπρεπε να κερδίζουν με τον ιδρώτα της εργασίας τους, όμως ταυτόχρονα με την ανεργία που μαστίζει τα μέλη αυτών των κοινωνικών ομάδων, η κατάχρηση του αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι συμμορίες και η συστηματική κακοποίηση που υφίστανται τα παιδιά, απλώς αναπαράγει το φαινόμενο και δεν προκαλεί την έκπληξη σε κανέναν…
Τα πολλά παιδιά σ΄ αυτές τις περιθωριοποιημένες οικογένειες, αποτελούν το εισόδημα που σε άλλες συνθήκες θα έπρεπε να κερδίζουν με τον ιδρώτα της εργασίας τους, όμως ταυτόχρονα με την ανεργία που μαστίζει τα μέλη αυτών των κοινωνικών ομάδων, η κατάχρηση του αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι συμμορίες και η συστηματική κακοποίηση που υφίστανται τα παιδιά, απλώς αναπαράγει το φαινόμενο και δεν προκαλεί την έκπληξη σε κανέναν…
Το κράτος αδυνατεί να προστατέψει αυτά τα παιδιά, τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους και τους άρρωστους, καθώς η φτώχια, η ενδοοικογενειακή βία και αρρώστιες (που στην Ευρώπη έχουν εξαλειφθεί, όπως πχ ο ρευματικός πυρετός) σκοτώνουν κάθε χρόνο πολλούς πολίτες "2ης κατηγορίας"…Τα προγράμματα προσχολικής εκπαίδευσης, τα επιδόματα και η περίθαλψη περικόπτονται ολοένα, ενώ οι κοινωνικές διαφορές και το οικονομικό χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς γιγαντώνονται…Τα εργασιακά δικαιώματα χάνονται, (πρόσφατα άλλαξε ολόκληρος νόμος μόνο και μόνο για να γυριστεί στη ΝΖ το Χόμπιτ), τα ΝΖηλανδικά πανεπιστήμια πέφτουν στην ποιότητα σπουδών που προσφέρουν (χάνοντας ταυτόχρονα πολλούς υποψήφιους ξένους φοιτητές) και δεδομένης της αποτυχίας μεταφοράς των χιλιάδων θεατών της πρόσφατης τελετής έναρξης του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράγκμπι, οι ΝΖηλανδικοί σιδηρόδρομοι κατατάχθηκαν –σύμφωνα με επίσημη έρευνα- σε θέση που αντιστοιχεί σε χώρα του τρίτου κόσμου…
Δεν ξέρω τι φταίει και υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα σε όλες τις χώρες του κόσμου…Γεγονός είναι ότι τουλάχιστον στην περίπτωση της ΝΖ, οι πολιτικοί της αποφάσισαν να εισάγουν την οικονομική μεταρρύθμιση με την ελπίδα ότι θα την πετύχουν, όμως -όπως λέει και ο συγγραφέας ενός από τα άρθρα που χρησιμοποίησα-, τα σχέδια αυτά πετυχαίνουν μόνον σε θεωρητικό επίπεδο και ποτέ σε πρακτικό: Οι άνθρωποι δεν είναι οικονομικές μονάδες, αλλά πραγματικά αληθινά σάρκινα όντα…Και υποφέρουν το ίδιο, όπου και να βρίσκονται…Αυτό που είναι η ΝΖ σήμερα εργασιακά και κοινωνικά, μπορεί να είναι η Ελλάδα αύριο…Και δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση…
Τα λινκ είναι πολλά και θέλουν υπομονή και πολύ διάβασμα, καλά να περνάτε και καλό κουράγιο, σε όλους μας!
http://www.stuff.co.nz/national/politics/6002311/Shock-look-at-NZs-child-poverty
http://www.stuff.co.nz/national/politics/6002311/Shock-look-at-NZs-child-poverty
http://thestandard.org.nz/bill-to-protect-workers-from-labour-hire-vultures/
http://www.stuff.co.nz/national/blogs/john-pagani-left-leaning/5532409/NZ-has-a-drinking-problem
http://www.stuff.co.nz/national/blogs/john-pagani-left-leaning/5532409/NZ-has-a-drinking-problem
27 comments:
Αρτάνης μου δεν διαβάζω τα λινκ, αυτά που γράφεις μου φτάνουν. Οι μετανάστες τους, όπως οι δικοί μας. Κανουν δουλειές που οι Έλληνες δεν κάνουν. Όχι επειδή φεύγουν αλλά επειδή βαριούνται. Ελπίζω να μην φτάσουμε στο σημείο να ζούμε με επιδόματα..
Το 2% του πληθυσμού κατέχει το 98% του παγκόσμιου πλούτου!
Αυτό το γεγονός εξηγεί την κατάσταση της ΝΖ και σ'ολες τις χώρες...
Τα ίδια ακριβώς θα γίνουν και σ'εμάς!
Πολύ αναλυτικά μας περιέγραψες την επικρατούσα κατάσταση της χώρας που μένεις!
Ήσουν κατατοπιστικότατη! :)
While the economic facts at the beginning of this post are correct, towards the end you start voicing your increasingly negative opinion about life in NZ. As a NZ'er living in Greece I can assure you that the NZ government cares about its citizens a lot more than the Greek government does! Things are not as bad there as you make them sound. Women, children and the elderly are generally looked after as well as anywhere in the world - the problem of people living on the edge of poverty is in many cases not as simple as them not being paid enough but rather that they spend the money inappropriately - but that is another story.
The transport system in NZ is a reflection of the small population and wider city spread - it does not make NZ comparable to a 3rd world country. Workers' rights are better there than in many other countries', although they make a lot less noise about it. (You will have noticed that NZ'ers very rarely go on strike!) Greece could learn a lot from NZ, and not just from its mistakes. Basically Greeks have recently liked to live rich on a poor income whereas the majority of NZ'er live poor on a rich(er) income. I think that a lot of Greeks will be thinking about emigrating to NZ and although you seem unhappy with life there, I am sure a lot of others would find it very satisfactory.
@Ηφαιστιωνάκι μου τα λινκ τα βάζω ως υποστήριξη του ποστ, ωστε να ανατρέχουν σε αυτά όσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες...Δεν πειράζει όμως που δεν τα διαβάζεις...
Καλά να περνάς, καλό βράδυ να έχεις...
@kariatida62 προσπάθησα να χρησιμοποιήσω όσο το δυνατόν πιο πολλά και διαφορετικά κέντρα πληροφόρησης (ΜΜΕ, μπλογκ, μελέτες, ακόμα και ομιλίες)...Η πληροφορία είναι εκεί έξω, αρκεί να θέλουμε να τη βρούμε :)
Φιλιά!
Αγαπητέ/η @Ανώνυμε/η, κι εγώ λυπάμαι που αισθάνεστε δυστυχισμένος στην Ελλάδα...Η διαφορά μας είναι οτι εγώ γνωρίζω τα προβλήματα της χώρας μου από πρώτο χέρι και δεν χρειάζομαι από κάποιον τρίτο να μου τα επισημάνει, και φυσικά δεν προσβάλλομαι όταν το κάνει ένα μπλογκ/ιστοσελίδα κλπ, εφόσον ξέρω καλά τί συμβαίνει και γιατί...Αναρωτιέμαι όμως για ποιον λόγο αντιδράτε με την ανάγκη να συγκρίνετε τον τρόπο ζωής των ΝΖηλανδών και των Ελλήνων, εφόσον δεν ζείτε πλέον εδώ, και εκτός αυτού -ξεχνώντας οτι και οι περισσότεροι Έλληνες ζουν σε συνθήκες λιτότητας από πάντα- εγώ τουλάχιστον πέρασα πολύ φτωχικά παιδικά/εφηβικά χρόνια έχοντας μόνον τα απολύτως απαραίτητα και βρίσκοντας δουλειά αμέσως μετά το σχολείο (και νομίζω πώς το αυτό συνέβη με την πλειοψηφία των ατόμων της ηλικίας μου)
Όσον αφορά τις άλλες αντιρρήσεις σας, υπάρχουν πολλά λινκ στο τέλος της ανάρτησης (δεν ξέρω αν τα προσέξατε, έχουν πράσινο χρώμα και όταν τα πατάτε γίνονται κόκκινα και ανοίγουν), παρακαλώ πατήστε τα και διαβάστε, προέρχονται από το σύνολο του νετ, και όλα είναι διπλοτσεκαρισμένα και δουλεύουν...
Καλό βράδυ να έχετε και καλή πλοήγηση...
H αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος δεν ξέρει καν τι συμβαίνει στη ΝΖ, για να μην πω πού ακριβώς βρίσκεται. Πολλά από όσα περιγράφεις θυμίζουν (προφανέστατα) τη Βρετανία, στην οποία έχω ζήσει. Πολλά άλλα πραγματικά μου έκαναν τρομερή εντύπωση. Το θέμα της Γης απασχολεί και την Argentina σε βαθμό copy/paste: κινέζοι, πρόβατα κλπ κλπ.
Απλά στην πατρίδα μου ψηφίζεται τώρα νόμος που περιορίζει σημαντικά το ποσοστό Γης που μπορούν να κατέχουν αλλοδαποί.
Τέλος, όταν ένα έθνος δεν είναι... ανάδελφο (όπως εμείς), πολλά από όσα περιγράφεις μοιραία θα συμβουν. Οι ΝΖ μπορούν άνετα να ζήσουν σε άλλες αγγλόφωνες χώρες, στερώντας τη δική τους από πόρους και ανθρώπινο δυναμικό.
Εξαιρετικά τα όσα αναφέρεις.
Dear Artanis,
Of course I know that NZ has its problems, and I didn't need you or anyone else to point them out. By the way I do follow the news and have read the links you included However, it's not nearly as bad as you make it out to be! Most financial commentors have a positive view of the economic future of NZ.
I am by no means unhappy with Greece and didn't imply that - it is a wonderful country and the people are great, but the present situation is rather grim and it seems there is no light at the end of the tunnel. (I have been here on and off for the past 15 years for work reasons but will move back to NZ to start a family.) I am not saying that all Greeks live beyond their means, but you must admit that is a big part of the problem here today.
I don't know how much longer you will be in NZ, but maybe you should try to enjoy your time there rather than looking for everything you don't like about it. After all, there's no place like home and the grass always seems greener on the other side of the fence!
@Άπο μου, ο πολύς κόσμος δεν ενδιαφέρεται να μάθει τί γίνεται στη ΝΖ ή έχει δικές του εντυπώσεις σχετικά με την χώρα, οι οποίες δεν αλλάζουν, όχι όμως οτι με ενδιαφέρει να τις αλλάξω σε κάποιον...
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καιρό είχαμε να τα πούμε! Φιλιά πολλά!
Αγαπητή @Ανώνυμη, ευχαριστώ για τη "συμβουλή", το είχα άλλωστε σκοπό να μην ξανα-ασχοληθώ με τα προβλήματα της ΝΖ, αφού μάλιστα δεν είμαι "griwi" ώστε να με ενδιαφέρουν, αυτό θα το αφήσω σε σας!
Από την άλλη, αυτά τα ποστ δεν έχουν σκοπό να χαλάσουν την καλή εντύπωση που γενικά προκαλεί το άκουσμα και μόνο του ονόματος της ΝΖ- αλίμονο αν είχα τέτοια πρόθεση!- αλλά να παρουσιάσουν την άγνωστη πλευρά της οικονομικής/κοινωνικής ζωής, τα γεγονότα δλδ που δεν γίνονται ευρύτερα γνωστά (και το οποίο προφανώς είναι που ενοχλεί- επειδή δεν θεωρώ οτι γράφω ανακρίβειες) ούτε και μεροληπτώ, και λυπάμαι αν σας έχω δώσει αυτή την εντύπωση...Αυτό που σκέφτομαι είναι οτι μάλλον εσείς η ίδια θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν είσαστε αρνητική προς οποιαδήποτε κριτική γίνεται για την χώρα σας (και φυσικά δεν εννοώ την Ελλάδα- ας μην ξεχνάμε οτι αφήνετε Αγγλόφωνα σχόλια σε ένα καθαρά Ελληνόφωνο μπλογκ, εκτός βέβαια κι αν σας μεταφράζουν το ποστ...)
Σας εύχομαι κάθε προσωπική επιτυχία και ευτυχία, καλό ταξίδι και να τα βρείτε όλα όπως τα θέλετε και όπως τα ονειρεύεστε- και μακάρι να μην αναγκαστείτε να ασχοληθείτε με τα δυσάρεστα Ελληνικά ζητήματα, ποτέ ξανά...
No, again you misunderstand - I am not offended by any negative comments about NZ - as I said, I am aware of them also. I am simply saying that it isn't as bad as you make it out to be! I wasn't criticising and am surprised that you took it that way. A lot of things in Greece are better than in New Zealand, and vice versa. Whether one prefers one country to the other is purely personal and often sentimental.
By the way, I understand Greek perfectly, and don't get the blog translated, but written English is easier for me. If that goes against the rules of a purely Greek blog then I do apologise.
Αν και δεν μου αρέσει να ανοίγω διαλόγους, ιδιαίτερα με αγνώστους, θα ήθελα απλά -αν μου επιτρέπει η οικοδέσποινα- να πω το εξής:
Όποιος έχει ζήσει σε μια «ξένη» χώρα (όπως αρκετοί από εμάς) έχει τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσει άλλους λαούς, κουλτούρες και συνήθειες. Κυρίως όμως έχει το μεγάλο προνόμιο να σχηματίσει άποψη για τη χώρα και τους ανθρώπους της από πρώτο χέρι. Ενδεχομένως έτσι να μάθει ότι οι Έλληνες δεν είναι ένα μάτσο τεμπέληδες (όπως πιστεύει ο μέσος Γερμανός), όπως αντίστοιχα εγώ έμαθα ότι οι Βρετανοί δεν είναι ψυχροί και ανέκφραστοι, όπως λέει το κλισέ.
Το να επισημαίνουμε τα στραβά δεν είναι κακό, ούτε δυσφήμηση. Είναι απλώς αυτά που βιώνουμε ή παρατηρούμε.
Κάποτε η Ολλανδή μητέρα μίας φίλης μου, που ζούσε και λάτρευε την Ελλάδα, μού είπε μια μεγάλη αλήθεια: «Για τον Έλληνα, η Ελλάδα τελειώνει στην πόρτα του σπιτιού του». Ποτέ δεν το θεώρησα συκοφαντικό. Γιατί έκρυβε αρκετή δόση αλήθειας.
Αρτανις Καλησπέρα. Πολυ ενδιαφέροντα όλα αυτά που δυστυχώς κρυβουν την μεγάλη αλήθεια σε μια φράση. Σε εποχές κρίσεις οι λίγοι πλούσιοι γίνονται Πλουσιότεροι και οι φτωχοί περισσότεροι. Η Ανάπτυξη δυστυχώς πάντα έρχεται απο έξω και πάντα οδηγει σε συνθήκες εξαθλίωσης τους ντόπιους.
Αγαπητή @Ανώνυμη, εσύ παρεξήγησες εμένα κι εγώ (κατά πώς φαίνεται) παρεξήγησα εσένα...Θα έγραφα κι άλλα, όμως όπως υποσχέθηκα, είναι καιρός να αφήσω τους ΝΖηλανδούς να επιληφθούν των προβλημάτων τους, εφόσον μάλιστα τα γνωρίζουν τόσο καλά...
@Απο μου, κι εγώ νομίζω το συζήτησα αρκετά το ζήτημα...Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και για την παρατήρηση της οικογενειακής σας φίλης, σχετικά με την νοοτροπία του Έλληνα: δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι...
Καλό Σ/Κ να έχεις!
Φίλε μου @Ioannis, προολίγου διάβαζα την συνέντευξη του Στέφανου Μάνου στη France-Soir...Ενδιαφέρουσες απόψεις έχει, ειδικά αν πάρουμε ως παράδειγμα το ποιόν του ως υπουργό οικονομικών και επιχειρηματία...Όσο για την παρατήρησή σου, δυστυχώς αυτός είναι ο κανόνας...
artani geia sou. eimaste ena zeugari me epaggelmata apo th lista twn zhtoumenwn epaggelmatwn sth nz. aksizei na kanoume thn prospa8eia???
Αγαπητέ @Ανώνυμε, αν νομίζετε οτι αξίζει -για σας- να προσπαθήσετε, τότε ναι, να το δοκιμάσετε...Η ΝΖ έχει αρκετές ευκαιρίες για δουλειά, εφόσον έχετε τα προσόντα που ζητάει...Είναι σχετικά χρονοβόρα η διαδικασία και πιθανόν να χρειαστεί να κάνετε άλλες δουλειές ενδιάμεσα μέχρι να προσληφθείτε κάπου, και το μόνο σίγουρο είναι οτι πρέπει να έχετε κάμποσα χρήματα στην άκρη, για τον πρώτο καιρό τουλάχιστον... Μετά από ένα διάστημα μπορείτε να κάνετε αίτηση για residency, και εφόσον για κάποιον λόγο δεν είσαστε ευχαριστημένοι, να φύγετε για Αυστραλία (δεν θα χρειαστείτε βίζα, εφόσον έχετε γίνει ΝΖηλανδοί πολίτες...) Και οι γηγενείς ΝΖηλανδοί αυτό κάνουν...
Artanis se euxaristoume gia thn amesh apanthsh. egw eimai istorikos kai o syntrofos mou fysiko8erapeuths. gnwrizeis ean mporei na ergastei san idiwths me diko tou iatreio kai an aksizei ton kopo?? meta apo poso kairo dhladh pairnoume thn residency??? posa xrhmata prepei na exoume dhladh sthn arxh??? egw milaw poly kala agglika kai mporw eukola na parw to IELTS o syntrofos mou oxi kala, parola auta exei megalh empeiria sth douleia tou.
Αγαπητή @Ανώνυμη, εγώ ήρθα υπό άλλες συνθήκες και γι' αυτό το λόγο δεν γνωρίζω ακριβώς την διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί...Υποθέτω οτι θα έχετε δει κάποια επίσημα λινκ, σας γράφω κι εγώ μερικά:
http://www.howtolaw.co.nz/html/ml193.asp
https://www.immigration.govt.nz/secure/default.htm
http://www.immigration.govt.nz/migrant/stream/work/worktoresidence/
http://internationalliving.com/2007/12/12-19-07-nz/
http://www.migrationassociates.com/immigration_advisers_authority.php
Αυτό που γνωρίζω σίγουρα είναι οτι θα χρειαστείτε χρήματα για την αναγνώριση των πτυχίων σας, την έκδοση βίζας, τις ιατρικές εξετάσεις, όπως και οτι μπορεί να περιμένετε μέχρι και 18 μήνες να βρείτε τη δουλειά που σας ενδιαφέρει, ειδικά αν κάνετε τις αιτήσεις διαδικτυακά...Από 'κει και πέρα θέλει μόλις 6 μήνες -περίπου- εργασία και ασφάλιση για να έχετε το δικαίωμα αίτησης residency, η διαδικασία κρατάει περίπου ένα 5μηνο...Για περισσότερες λεπτομέρειες ίσως θα μπορούσατε να έρθετε σε επαφή με τον επίτιμο πρόξενο της ΝΖ στην Ελλάδα, ή να στείλετε κάποιο μέηλ στην πρεσβεία της ΝΖ στην Ιταλία...Έχουν ειδικευμένη υπάλληλο που μιλάει και Ελληνικά, και είναι εξυπηρετικότατη...
Αν αποφασίσετε να απευθυνθείτε σε κάποια από τις συμβουλευτικές εταιρείες μετανάστευσης που λειτουργούν στη χώρα, φροντίστε να είναι διαπιστευμένη στην Immigration Advisers Authority (IAA), επειδή πρόσφατα μια συμβουλευτική εταιρεία μπήκε σε αναγκαστική πτώχευση και 140 πελάτες της από όλον τον κόσμο, έχασαν τα λεφτά τους...
Λυπάμαι, τόσες μόνον πληροφορίες μπορώ να σας δώσω, δεν θα ήθελα να γράψω κάτι ανακριβές...Ελπίζω να βοήθησα με κάποιον τρόπο...
Νομίζω κάποιος γιορτάζει εκεί και ήρθα να πω ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Εύχομαι να είστε καλά.
Νόμιζα ότι η ΝΖ ήταν περίπου σαν την Αυστραλία, κοινωνικά και οικονομικά. Μεγάλη αποκάλυψη η ανάρτησή σου! Μα η Ελλάδα είναι ήδη εκεί, ίσως και πιο χαμηλά, στον κατήφορο!
Καλά βρε, μ'εχεις ακόμα στη μπλογκολίστα? τι με θές? χώρο πιάνω! :) χαχ, καλησπέρες σε Ίωνα ε? ok and always enjoy life...
Αγαπητέ @Ανώνυμε, λυπάμαι αλλά δεν κατάλαβα το σχόλιό σου σχετικά με της Ελληνικές κοινότητες της ΝΖ...Εξήγησε μου αν θες, τί εννοείς όταν ρωτάς "αν εξυπηρετούν" (σε τί;)
Το μέηλ μου είναι το Artanis71@gmail.com, αν θες γράψε μου αναλυτικά τί είναι αυτό που θέλεις να μάθεις, και εφόσον γνωρίζω, θα σου απαντήσω σχετικά...
Καλημέρα και με συγχωρείς...
Very useful reading. Very helpful, I look forward to reading more of your posts.
as a greek born in NZ and living now in greece, i feel quite secure where i am now and would not want to return to NZ for many of the reasons you mention in your blog post; i dont think you are being negative about NZ society, in fact from what i follow of it through the media, the picture you paint is quite the same as the one that i understand of NZ today
as you mention int he post, these are gloabl phenomena, not just limited to NZ - the same thing is happening in GR today: some of us live on the edge of society, others are unaffected by the changes taking place, but the grand majority of us just continue to plod on and try to get through life amidst the general uncertainty
Αγαπητή @Μαρία, από το τέλος Μαρτίου -περίπου- θα τα λέμε από το Ουέλιγκτον...Το Ελληνικό σχολείο στο Christchurch έκλεισε, εν μέρει λόγω της 'έλλειψης' μαθητών, και εν μέρει λόγω των συνεχιζόμενων σεισμών...Ο σύζυγός μου θεωρεί οτι εν μέσω κρίσης, η ΝΖ προβάλλει σαν λύση, για τα επόμενα 2 χρόνια που θα είμαστε εδώ,όμως εγώ δεν τρέφω αυταπάτες: προτιμώ να είμαι ρεαλίστρια...Και βάσει των εμπειριών που αποκόμισα κατά τα 3 χρόνια που είμαστε εδώ, ξέρω πολύ καλά τί πρέπει να περιμένω, τόσο από τη ΝΖ όσο και από τους ομογενείς...Αν με ρωτάς λοιπόν, κι εγώ στην Ελλάδα θα προτιμούσα να είμαι, αυτές τις δύσκολες εποχές, παρά σε μια ξένη χώρα, όπου κυριαρχούν η μιζέρια, η άγνοια και η αδιαφορία και που περισσεύει η άστοχη κριτική, από τους Ελληνογενείς και μή...
Post a Comment