Μεταξουργείο

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

Στα άδεια κτίρια,
εκεί που οι υπάρξεις που πέρασαν
διαπότισαν τους τοίχους,
τα θαμπά τζάμια αχνίζουν απ’ τις ανάσες
που έσβησαν νωρίς,
και τα τριξίματα των πορτών και των παράθυρων
συνομιλούν με τους ψιθύρους του κενού.
Τα περιστέρια φτεροκοπούν στα διαζώματα
όπως αν ήταν μια καρδιά μέσα στο στήθος,
την ώρα της μεγάλης αγάπης,
ή του μεγάλου πόνου της απώλειας,
τα δοκάρια υποφέρουν από τ’ αρθριτικά τους,
τα πατώματα ξεχασμένα,
συντονίζονται με τα βήματα
που κάποτε θα τα διατρέξουν ξανά,
η στέγη έχει ρουφηχτεί προς τα μέσα,
όπως τα μάγουλα μιας γυναίκας
που πλησιάζει στη δύση της ζωής της.
Πάει καιρός από τότε
που όλοι αυτοί οι χώροι διεκδικούσαν
έναν ρόλο στη ζωή των ανθρώπων,
τώρα αντηχούν από την απουσία τους
και σα να θέλουν να τρυγήσουν,
όση από την ουσία τους μπορούν,
να συλλέξουν νέες μνήμες, συναισθήματα, πόθους
πάλλονται,
προσπαθώντας να προσκολληθούν
πάνω σ’ αυτούς τους λίγους
που αφουγκράζονται
την ερημιά της ψυχής τους.-

.................................
Όπως ξέρετε, τις τελευταίες βδομάδες, έκανα ενέργειες να κλείσω τον εργαστήριο χειροποίητου κοσμήματος που διατηρούσα, στο ανακατασκευασμένο κτίριο του παλιού Μεταξουργείου "Φρύνη"...Σύντομα, στο τέλος Αυγούστου, κλείνει οριστικά η Δημοτική επιχείρηση που στεγάζεται στον χώρο, και θα παραμείνουν μόνο τα εναπομείναντα εργαστήρια-ατομικές επιχειρήσεις σαν τη δική μου, μέχρι το τέλος του 2008, ή όσο ακόμα μέχρι να μεταφερθούν στο εμπορικό κέντρο της πόλης, διαδικασία που θα έκανα κι εγώ σε περίπτωση δεν φεύγαμε για το εξωτερικό...Σύντομα λοιπόν, το κτίριο θα ερημώσει και πάλι, και πιθανότατα θα επιστρέψει σε μια κατάσταση παρόμοια με την προηγούμενή του (αν και ελπίζω πως θα χρησιμοποιηθεί τελικά, για να στεγάσει κάποιες από τις υπηρεσίες του Δήμου)...Οψόμεθα...

Την εβδομάδα αυτή λοιπόν, ο Antifash θα είναι στην Αθήνα, για το κρίσιμο σεμινάριο των προς απόσπαση στο εξωτερικό εκπαιδευτικών...Θα πάρει μαζί του το λαπτοπ, και αν και φέραμε τον δικό μου Η/Υ από το εργαστήριο, το εν λόγω μηχάνημα δουλεύει όπως και όποτε θέλει, και είναι πιθανόν να μην έχω τη δυνατότητα να ανανεώσω τις αναρτήσεις, ή να απαντήσω στα σχόλια...Μην ανησυχήσετε, δεν λείπω, δεν κλείνω, απλώς εξαρτώμαι από το "στριμμένο θερίο"...Παίζει βέβαια, να περνάω και από το internet cafe της γειτονιάς μου, και να απαντάω από 'κει...